به گزارش راهبرد معاصر ، کاظم هژیر آزاد بازیگر پیشکسوت ایرانی که این روزها نقش آفرینی او در سریال زخم کاری دیده می شود دوشنبه هشتم شهریور در غم از دست دان پسر کوچکش آرمان هژیر آزاد بر اثر ابتلا به کرونا به سوگ نشست. روز گذشته مراسم خاکسپاری آرمان هژیر آزاد برگزار شد که نگاه بهت آلود هژیر آزاد به پیکر فرزندش بازتاب فراوانی در فضای مجازی داشت. در ادمه به بیوگرافی آرمان هژیر آزاد ، سوابق موسیقی و نوازندگی وی می پردازیم.
آرمان هژیرآزاد ۳۶ ساله و متولد تهران پسر کوچک کاظم هژیرآزاد بازیگر سریال زخم کاری و زویا امامی دیگر بازیگر کشورمان است که در ۸ شهریور ۱۴۰۰ بر اثر کرونا و کووید ۱۹ جان خود را از دست داد.
آرمان فرزند کاظم هژیرآزاد فعالیت موسیقی را مانند برادرش آرش از کودکی آغاز کرده و به دلیل علاقه به رشته موسیقی وارد دانشگاه موسیقی شد. آرمان عضو گروه موسیقی میراث بود که نوازندگی سه تاز و تار را با مهارت در کنسرتها بر عهده داشت
گروه موسیقی میراث به خوانندگی حمید خزاعی و سرپرستی و آهنگسازی آرش قاسمی با دیگر اعضا به نامهای تورج زادپور (تار)، مهدی کروندیان (تار)، محمد نوزادی (تار)، پرستو مرادی (بم تار)، مهرداد میرزائی (کمانچه)، فرزان پور عارف (کمانچه)، امین رحیمی (نی)، امین جهانگیری (سنتور)، صالحه زهره وند (چنگ)، مرجان مهربان (قانون)، ارمان هژیر آزاد (شور انگیز)، بهرنگ حکیمی پور (رها)، بهرخ شورورزی (هم خوان)، ثمین مهرپویان (هم خوان)، فرزاد خورشید سوار (کوبه ای)، ندا بهزاد (کوبه ای) و عمران فروزش (کوبه ای) به عنوان نوازندههای گروه میراث و … میباشدا تاکنون کنسرتهای ییادی برگزار کردند.
انتشار تصویر تلخ و تکاندهنده از نگاه بهت آلود کاظم هژیرآزاد؛ بازیگر شناختهشده تئاتر، سینما و تلویزیون به پیکر پسر ۲۶سالهاش که بر اثر کرونا درگذشت در فضای مجازی بازتاب فراوانی داشته است.آرمان هژیرآزاد، فرزندِ کاظم هژیرآزاد، در اثر ابتلاء به بیماری کرونا درگذشت و روز گذشته به خاک سپرده شد.
کاظم هژیرآزاد متولد ۱ فروردین ۱۳۲۹ در تهران بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون ایرانی است.
تا سال دوم هنرستان صنعتی تحصیل کرده است تا اینکه وارد عرصه تئاتر شد. او دانش آموخته لیسانس بازیگری از هنرکده آناهیتا است و همسری بازیگر دارد.
نحوه بازیگر شدن
سال دوم هنرستان صنعتی تهران در تابستان سال ۱۳۴۹ برای فرا گرفتن هنر بازیگری، به هنرکده آزاد هنرپیشگی آناهیتا رفتم در چندین نمایش صحنهای و تلویزیونی با گروه آناهیتا شاگردی و بازی کردم. سال ۱۳۶۱ ناگزیر از گروه جدا شدم و به صورت آزاد، در گروههای مختلف تهران و نیز در تلویزیون و سینما به همکاری و بازی پرداختم که این همکاری در این سه حوزه هنوز ادامه دارد.
شروع بازیگری
نخستین بار با صحنه تئاتر حرفهای و تماشاگر حرفهای که بلیط خریده بود تا نمایشی را از گروه معروفی که از تهران آمده بود ببیند. حضوری که آینده مرا رقم زد. این بازی درپی چند ماه آموزش به عنوان شاگرد هنرپیشه با گروه آناهیتا به سرپرستی ورهبری مصطفی اسکویی در سالن دبیرستان هراتی اصفهان، درپائیز سال ۱۳۴۹ بود.
کارمند وزارت راه
بعد از خدمت سربازی، ۲۳ سال کارمند وزارت راه در قسمت فنی شد، اما، چون نمیتوانست از بازیگری دست بکشد، بازی در تئاتر، تلویزیون و سینما را در برنامهی زندگی اش قرار داد.
ورود به تلویزیون و سینما
در سال ۱۳۵۰ وقتی ۲۱ ساله بود با حضور سه قسمتی در سریال رستم و سهراب اولین و اولین تجربه بازیگری اش را در تلویزیون قبل از انقلاب را بدست آورد.
او سپس بعد انقلاب در سال ۱۳۶۴ با سریال هوای تازه به بازیگری بازگشت و از سال ۱۳۶۷ در ۳۸ سالگی با فیلم تحفهها به کارگردانی ابراهیم وحیدزاده بازی کرد.
وضعیت ازدواج و همسر کاظم هژیرآزاد
کاظم هژیر آزاد سالهاست با خانم زویا امامی ازدواج کرده است.
ثمره این زندگی دو پسر بنامهای آرش و آرمان میباشد، پسر بزرگش آرش موزیسین و مدرس پیانو است، آرمان پسر دیگر هم دانش آموخته تار و سه تار میباشد.
مسئولیتها
او در مورد نقد تئاتر و مسائل مربوط به صنف تئاتر نوشتههای پراکندهای در مطبوعات به چاپ رسانده است و هم اکنون عضو هیئت مدیره انجام بازیگران خانه تئاتر میباشد.
نقشهای جدی
از همان ابتدا که وارد بازیگری شدم، نقشهای سنگین و جدی به من دادند؛ اما نقشهای کمدی را خیلی دوست دارم و باید در این مسیر خودم را آزموده کنم.
نویسندگی
هژیر آزاد در زمینهٔ نوشتن نیز فعالیت داشته است و یک تک پردهای به نام " سوسنگرد" - مربوط به جنگ تحمیلی -، یک تک پردهای در مورد پشت صحنه تئاتر، و همچنین یک مجموعه داستان به نام " کیف " را به چاپ رسانده است. او در مورد نقد تئاتر و مسائل مربوط به صنف تئاتر، نوشتههای پراکندهای در مطبوعات به چاپ رسانده است. او هماکنون عضوهیئت مدیره انجمن بازیگران خانه تئاتر و همچنین عضو هیئت مدیر ه خانه تئاتر میباشد.
هنوز در میانه راه هستم
احساس میکنم هنوز در میانه راه هستم.
هنر پیشه هم مثل نقاش، نویسنده، شاعر باید همیشه در حال جستجو باشد تا به کمالهای مقطعی خودش دست پیدا بکند در غیر این صورت خواهد مرد.